მთვლემარე, «მირულებული»: =„უთხრობნ იგი მ რ უ ლ ა ლ თ ა, რომელი უთხრობნ ცოფსა“ О,—„მითხრობა მ ი რ უ ლ ე ბ უ ლ ი ს ა მიმთხრობელი ცოფისა“ pb., ზირ.— .22,9. See also: რულ(ილ)-ი =აბულაძე More…
«მძიმედ-მხედველი», სუსტად მხედველი: =„უკუეთუ იხილოს იგი მ რ უ მ ე დ მ ხ ე დ ვ ე ლ მ ა ნ... მიუღოს ნათელი თუალთაჲ“ Շ,–„უკუეთუ იხილოს იგი მ ძ ი მ ე დ-; მ ხ ე დ ვ ე ლ მ ა ნ... ნათელი თუალთაჲ More…
«მძიმედ–მხედვარება», სუსტად ხედვა: =„ვჰხედავ მ რ უ მ ე დ-მ ხ ე დ ვ ე ლ ო ბ ა ს ა შენსა“ Շ,—„ვხედავ მ ძ ი მ ე დ-მ ხ ე დ ვ ა რ ე ბ ა ს ა შენსა“ q, ბალ. 29,5. See also: მხედველობა More…
შებნელება, შესაღამოება, მოღუშვა, მოღრუბლვა: =„ზამთარი ყოფად არს, რაჟამს ც.ა ჲ მ რ უ მ•ლ ო ვ ი ს და წითელ არს“ ბ. კეს.–ექუს. დღ. 82,14. See also: მრუმე =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული More…
მეძავობა; ბოზობა, როსკიპობა: =„არა ი მ რ უ შ ო“ მთ. 5,27; „კაცმან, რომელმან ი მ რუ შ ო ს ცოლი ქმრისაი“ G,–„კაცმან, უკუეთუ ვინმე ი მ რ უ შ ო ს; ქმრის ცოლისა თანა“ pb., ლევიტ. 20,10; „ი მ რ More…
პატივახდილი: =„სიკუდილით მოკვდეს მემრუშე და მ რ უ შ ე ბ უ ლ ი“ G, ლევიტ. 20,10. See also: მრუშ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
to main page 
top of page