( -
D I [

მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მწა მწდ მწე მწვ მწი მწლ მწნ მწო მწუ მწყ მწჳ
selected terms: 18 page 1 of 1
მწუანე
მწვანე, მწვანილი, «მდელო»: =„ვითარცა წჳმამან რაჲ აღმოაცენის მ წ უ ა ნ ჱ ქუეყანით“ О, II მფ. 23,1; „აღმოუცენა... მ წ უ ა ნ ე სამსახურებელად კაცთა“ ფს. 103,14; „ვითარცა ზროხანი მ წ უ ა ნ ე ს More…
მწუანეთაგან-ი
წამალი: =„არცა მ წ უ ა ნ ე თ ა გ ა ნ ი, არცა სალბუნი ჰკურნებდა მათ“ О, სიბრძ. სოლ. 16,11. See also: მწუანე =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
მწუანვილ-ი
მწვანე, მწვანილი, ბალახი: =„უბრძანა მათ დასხდომაჲ... მ წ უ ა ნ ვ ი ლ ს ა ზედა თივისასა“ მრ. 6,39; „ვითარცა აღლოშნის ზუარაკმან მ წ უ ა ნ ვ ი ლ ი ველისაგან“ რიცხ. 22,4; „ვპოოთ თუ ხოლო მ წ უ More…
მწუანვილოვან-ი
«მდელოვანი»: =„გამოჩნდა... ველი მწუანვილოვანი“ pb.,—„მ დ ე ლ ო ვ ნ ა დ ველად… განვიდა“ О, სიბრძ. სოლ. 19,7. See also: მწუანვილ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
მწუანის-გამოღება
გამწვანება, «მორჩება»: =„მ წ უ ა ნ ჱ გ ა მ ო ი ღ ე ს ველთა უდაბნოჲსათა“ О,—„ი მ ო რ ჩ ე ს ველთა უდაბნოჲსათა“ pb., იოვ. 2,22. See also: გამოღება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის More…
მწუანოან-ი:
=„მე შეგიყვანო მ წ უ ა ნ ო ა ნ ს ა სამოთხისასა“ მ. სწ. 141,18. See also: მწუანე =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მწუარ-ი
(მრგულიად-მწუარი, ნამწუარი.) შემწვარი: =„მათ მიუპყრეს თევზისა მ წ უ ა რ ი ს ა ჲ და გოლი თაფლი“ ლ. 24,42; „მ წ უ ა რ ი ცეცხლითა“, О, გამოსლ. 12,8. See also: წუვა =აბულაძე ილია; „ძველი More…
მწუბვა
ბანა, გორვება: =„ღორი ი მ წ უ ბ ა საგორელსა მწჳრისასა“ II პეტრე 2,22. See also: ამომწუბებულ-ი, აღმომწუბება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
მწუელელ-ი
მკრეფელი: =„რომელნიმე დაადგინნეს... მომკალად და მ წ უ ე ლ ე ლ ა დ და მეზუერედ“ M, I მფ.8,12. See also: წუელა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
მწუერვალ-ი
«წუერი», თავი, თხემი; მაღალი ადგილი ან ნაგებობა ქალაქისა; რქა, ტოტი: =„დააწოს მ წ უ ე რ ვ ა ლ ი თითისაჲ მისისაჲ წყალსა“ DE,—„დააწოს წ უ ე რ ი თითისა მისისაჲ წყალსა“ C, ლ. 16,24; More…
მწულილ-ი
See also: წულილ-ი, წურილ-ი, მწულილ-ი, სიმწულილე =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მწუნობარ-ი
მჩაგვრელი, «შეურაცხის-მყოფელი»: =„ვიყავ მე ...სიყრმესა ჩემსა... გლახაკთა მომხუეჭელ, მდიდართა მ წ უ ნ ო ბ ა რ“ მ. სწ. 260,33; „მყვნეს ჩუენ შ ე უ რ ა ც ხ ი ს-მ ყ ო ფ ე ლ და მ წ უ ნ ო ბ ა რ More…
მწურთელ-ი
«მსწავლელი»: =„ხოლო მე მ წ უ რ თ ე ლ ი თქუენი“ pb.,—„ხოლო მე მ ს წ ა ვ ლ ე ლ ი თქუენი ვარ“ О, ოვსე 5,2. See also: წურთა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
მწუხარე
«შეჭუვნებული» არამხიარული, დანაღვლებული, მოწყენილი; შეჭირვებული, შევიწროებული, ბრმა: =„მ წ უ ხ ა რ ე არს სული ჩემი“ DE,—„შ ე ჭ უ ვ ნ ე ბ უ ლ არს სული ჩემი“ C, მრ. 14,34; „ვითარცა მგლოვარე More…
მწუხარება
«ზრუნვა»; «ჭირი», შეჭირვება, წუხილი; სიბრმე: =„იწყო მ წ უ ხ ა რ ე ბ ა დ და „ურვად“ DE,—„იწყო ზ რ უ ნ ვ ა დ და ურვად“ C, მთ. 26,37; „პოვნა იგინი მძინარენი მ წუ ხ არ ე ბ ი ს ა მისგან“ ლ. More…
მწუხარედ
«შეჭუვნებულად», დაღონებულად: =„წარვიდა მ წ უ ხ ა რ ე დ“ C,—„წარვიდა მ წ უ ხ ა რ ჱ“ მრ. 10, 22; „მიმოიხილა მათა რისხვით და მ წ უ ხ ა რ ე დ“ DE,— „მიხედა მათ მრისხანედ შ ე ჭ უ ვ ნ ე ბ უ ლ ა More…
მწუხრ-ი
საღამო; «მიმწუხრი», საღამოს: =„ვითარცა იყო მ წ უ ხ რ ი“ მრ . 11,19; „ცისკრითგან მ წ უ ხ რ ა დ მ დ ე“ О, I მფ. 36,17; „ხილვაჲ იგი მ წ უ ხ რ ი ს ა ჲ და განთიადისაჲ“; О, დან. 8,26; „უტევეთ More…
მწუჱფე:
=„არს თმაჲ იგი მ წ უ ჱ ფ ე და ლელ“ გრ.-ნოს.-კაც.აგებ. 229,2. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9