( -
D I [

ობ ოდ ოთ ოკ ოლ ომ ონ ორ ოს ოტ ოფ ოქ ოც ოჭ ოხ ოჲ ოჴ
ოხა ოხნ ოხრ ოხჭ
selected terms: 5 page 1 of 1
ოხა
მუდარა, ვედრება: =„ო ხ ი თ ა წმიდათაჲთა შეწყალებულ იქმნნეს“ მ. ცხ. 228v. See also: მეოხ-ი, მეოხება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
ოხნ-ი
See also: მეოხნე =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
ოხრა
ხმობა, ბგერა, ყვირილი, «ა(ღ)ქავება»: =„ო ხ რ ი დ ე ს (ა ქ ა ვ დ ე ს G) და შეძრწუნდეს წყალნი მათნი“ ფს. 45,4; „ვითარცა ზღუაჲ ო ხ რ ი დ ე ნ“ ეს. 47,12; „ვითარცა ნესტჳ ო ხ რ ი დ ე ს“ I, More…
ოხჭან-ი
ბოლო, აღსასრული: =„ყოვლისა დასასრულისა ვიხილე ო ხ ჭ ა ნ ი“ ფს. 118,96; „ვითარ ო ხ ჭ ა ნ ი ყვეს სერობისაჲ მის“ ღშ. შობ. 186,35. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
ოხჭნება, უხჭნება
«აღსასრული»: =„უდაბნო იყოს ყოველი ქუეყანაჲ, ხოლო ო ხ ჭ ნ ე ბ ა (უ ხ ჭ ნ ე ბ ა I) ხოლო არა ვყო“ О, — „ოჴერ იყოს ყოველი ქუეყანაჲ, ხოლო ა ღ ს ა ს რ უ ლ ი არა ვყო“ pb., იერემ. 4,27. More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9