( -
D I [

რა რბ რგ რდ რე რვ რთ რი რკ რო რტ რუ რქ რღ რყ რჩ რც რწ
რია რიდ რიჟ რის რიც
selected terms: 14 page 1 of 1
რიალება
See also: გარიალება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
რიდება
«დარიდება», «მიდრეკა», «შეწყალება», «წყალობის-ყოფა», «რცხუენა», დაზოგვა; განკრძალვა, განშორება: =„ნუ ჰ რ ი დ ე ბ ნ (დ ა ჰ რ ი დ ე ბ ნ M) თუალი მისი“ pb., II შჯ. 19,13; „ე რ ი დ ე ბ ო დ ე ს More…
რიდობა:
=„თჳნიერ რომლისავე წყალობისა და რ ი დ ო ბ ი ს ა“ M, ესთ. 13,6; „რომელმან სთესოს რ ი დ ო ბ ი თ, რ ი დ ო ბ ი თ ც ა მოიმკოს“ II კორ. 9,6. See also: დარიდება, მირიდება, მორიდება, ურიდ-ი More…
რიჟურაჟუ
«მსთუად», ბნელი, დღისა და ღამის გაყრის დრო: =„მოვალს განთიად რ ი ჟ უ რ ა ჟ უ ოდენ“ ი. 20,1; „აღდგეს რ ი ჟ უ რ ა ჟ უ ს ოდენ განთიად“ О, IV მფ. 7,5; „განთიად რ ი ჟ უ რ ა ჟ უ ს ოდენ ნიად More…
რისუვა
გაკრეჭა: =„აღვალს თამნად რ ი ს უ ვ ა დ ცხოვართა თჳსთა“ O, დაბ. 38,13; „რ ი ს უ ა ვ ს ნაბალ... საცხოვართა თჳსთა“ Ο, I მფ. 25 4. ◊ კრეჭა: „რ ი უ ვ ა ჲ არს მწყემსთა მათ შენთაჲ More…
რისხება, რისხვა
«რისხვა», «შერისხვა», „გა(ნ)რისხება», «გულის-წყრომა», გულის მოსვლა; დასჯა: =„უცხო არს მონაზონისაგან რ ი ს ხ ე ბ ა ჲ ძმისა მიმართ“. მ. ცხ. 192r. „მიუგო მოყუასმან მან რ ი ს ხ ვ ი თ“ C,— More…
რისხვა
«გულის-წყრომა», გულმოსულობა; სასჯელი; ღელვა; აღძვრა, შფოთი: =„იწყეს რ ი ს ხ ვ ა დ იაკობისა“ DE, —„იწყეს გ უ ლ ი ს-წ ყ რ ო მ ა დ იაკობისთჳს“ მრ. 10,41; „მრქუა მე რ ი ს ხ ვ ი თ“ შუშ. XV 9; More…
რისხვეულ-ი
შერისხული, ვისაც გასწყრომიან; რისხვისა: =„ჴმა-ყვის კართა ზედა მის რ ი ს ხ ვ ე უ ლ ი ს ა თ ა“ ბალ. 31,33; „მეუფისაგან რ ი ს ხ ვ ე უ ლ არს იგი“ მ. სწ. 28,12. =აბულაძე ილია; „ძველი More…
რისხვით-ი
სასჯელის შემცველი: =„რ ი ს ხ ვ ი თ ი იგი ბრძანებაჲ ღმრთისაჲ წყალობად გარდ აქციის“ მრთ. S. ოქრ.-მარხ. და იონ. 108,41. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
რისხვისა აღდგინება
განრისხება: =„ამბოხი და ღაღადებაჲ და რ ი ს ხ ვ ა ჲ აღადგინა მის ზედა“ მრთ. S. ოქრ.-მარხ. და იონ. 104,37. See also: განრისხება, გარისხება, მრისხანე, მრისხან-ი, მრისხანება, ურისხველობა, More…
რიცხუ
«სიტყუა»: =„მომეც რ ი ც ხ ჳ სამნოჲსა შენისაჲ“ C, —„მომეც მე ს ი ტ ყ უ ა ჲ სამნოჲსა შენისაჲ“ DE, ლ. 16,2; „განმრავლდებოდა რ ი ც ხ ჳ იგი მოწაფეთაჲ“ საქ. მოც. 6,7; „რომლისაჲ არა იყო რ ი ც ხ More…
რიცხუ(ვ)ა:
(ვარსკულავთ-მრიცხუველი, მრიცხუველი.) =„იწყის... რ ი ც ხ უ ა დ ვახშსა აღნადგინებთასა“ მ. სწ. 121,15.; See also: რიცხუ =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
რიცხუელად
რიცხვის მიხედვით. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
რიცხჳსაებრ თავადისა
კაცის-თავის (სულადობის) მიხედვით: =„თანა-შეირთენ მოძმჱ მოყუასი თჳსი რ ი ც ხ ჳ ს ა ე ბ რ თ ა ვ ა დ ი ს ა“ O, გამოსლ. 12,4. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9