( -
D I [

რა რბ რგ რდ რე რვ რთ რი რკ რო რტ რუ რქ რღ რყ რჩ რც რწ
რჩე რჩო რჩუ
selected terms: 13 page 1 of 1
რჩევა
«კრება», არჩევა; გარჩევა: =„ვ ი რ ჩ ი ე მე მივრდომად სახლსა ღმრთისასა“ ფს. 83,11; "ვ ა რ ჩ ე ვ დ ე და შევჰკრებდე მჭელეულთა შორის“ G, — „ვ კ რ ი ბ ო თავი და შევკრიბო მჭელეულსა შორის“ M, More…
რჩეულ-ი
«სარწმუნო», გამორჩეული, სახელოვანი; «გამოჴურვებული», წმინდა: =„მოიღო ლიტრაჲ ერთი ნელსაცხებელი ლარდიონი რ ჩ ე უ ლ ი (ნარდისა ს ა რ წ მ უ ნ ო ჲ ს ა ჲ DE)“ ი. 12,3; „მოვკაფე... რ ჩ ე უ ლ-რ ჩ More…
რჩეულება:
=„უწყოდეთ, ძმანო ...რ ჩ ე უ ლ ე ბ ა ჲ ეგე თქუენი“ I თეს. 1.4. See also: ჭურ-რჩეულება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
რჩობა
See also: მორჩობა, ჩამორჩობა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
რჩოლა
«ყურად-ღება», «სმენა», «დამორჩილება: =„წადნიერად ე რ ჩ ი ნ მას“ C,— „ჴსნილად... ი ს მ ე ნ დ ა მისსა“ DE, მრ. 6,20; „უკუეთუ არა გ ე რ ჩ დ ე ნ თქუენ“ M.— „არა თუ ი ს მ ი ნ ო ნ შენი“ G, II More…
რჩომა
See also: დარჩომა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
რჩულ-ი
See also: შჯულ-ი, შჩულ-ი, რჩულ-ი, სჯულ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
რჩულიერ-ი
See also: შჯულიერ-ი, რჩულიერ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
რჩულის-მდებელ-ი
See also: შჯულის(ა)-მდებელ-ი, რჩულის-მდებელ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
რჩულის-მეცნიერ-ი
See also: შჯულის-მეცნიერ-ი, რჩულის-მეცნიერ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
რჩულის-მოძღუარ-ი
See also: შჯულის-მოძღუარ-ი, რჩულის-მოძღუარ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
რჩულისაგან-ი
See also: შჯულისაგან-ი, რჩულისაგან-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
რჩუნვა, რჩულვა:
=„კარები იგი ტაძრისაჲ მის ოქროჲთ რ ჩ უ ნ ვ ი ლ“ О, III მფ. 7,51. See also: განრჩუნვა, განრჩუნვილ-ი, განრჩულვილ-ი, განრჩულვილება, ოქროგანრჩულვილ-ი, ოქროგანრჩულვილება, ძელით-რჩუნვილ-ი, More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9