( -
D I [

ს- სა სე სთ სი სკ სლ სმ სნ სო სპ სრ სტ სუ სფ სქ სყ სძ სწ სხ სჯ სჳ სჴ
სკა სკი სკო სკუ
selected terms: 13 page 1 of 1
სკამ-ი
საჯდომი: =„დაწვებინ იგი ს კ ა მ თ ა ზედა“ მ. ცხ. 208r; „ს კ ა მ ე ბ ი საშოვალ დადგიან და ოდეს ჯერ-არნ... დასხდიან“ ი.-ე. 34,10. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
სკარამანგ-ი
მოსასხამი: =„მისცეს კარიისა ეკლესიასა... ორნი ს კ ა რ ა მ ა ნ გ ნ ი“ ი.-ე. 23,15. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973
სკაროს-ი
თევზია; scarus: =„არარაჲ არს მათ შორის, რომელიმცა აღმოიცოხნიდა, გარნა ს კ ა რ ო ს ი ხოლო მარტოდ“ ბ. კეს.-ექუს. დღ. 98,27. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
სკინტლვა:
=„ა ს კ ი ნ ტ ლ ვ ე ნ მფრინველნი მათ ზედა“ საკ. წიგ. II 23,37. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973
სკიპარტ-ი:
=„დაიდგა ბარზიმი იგი ჴელსა მარცხენასა და სცის ს კ ი პ ა რ ტ ი თ ა ჴელისა მარჯუენისა მისისაჲთა“ საკ. წიგ. II 72,3. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
სკიტე
მონასტერი: =„იყო ჟამთა მათ პირველთა მამათასა ს კ ი ტ ე ს სიყუარული ფრიადი“ ლიმ. 27,22; „მოოჴრდა ს კ ი ტ ე“ მ. ცხ. 68v. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
სკიტელ-ი
მონასტრისა: =„ესმა მისთჳს ძმათა ს კ ი ტ ე ლ თ ა და მოვიდეს ხილვად მისა“ მ. ცხ. 72v. See also: სკიტე =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
სკიჭ-ი, შკიჭ-ი
ჩამიჩი; «ნაგუდალი»: =„(მოიღო) ჴჳმირი ერთი ს კ ი ჭ ი, ორასი ლეღჳს-კუერი“ Ο, I მფ. 25,18; „ყურძენი ახალი და შ კ ი ჭ ი არა ჭამოს“ G, რიცხ. 6,3; „უყუარს ცხობილი ს კ ი ჭ ი ს ა ჲ“ Ο, ―„უყუარან ნ More…
სკორე
ნაკელი, ნაგავი, განავალი, სანახველა, «ფუშნიერი»: =„ს კ ო რ ე მისი დაწუნა ესენი ცეცხლითა“ G,― „ფ უ შ ნ ი ე რ ი მისი დაწუეს ცეცხლითა“ O, ლევიტ. 8,17; „მოუთოჴნო მაგას და ს კ ო რ ე დაუდვა“ ლ. More…
სკორვილ-ი:
=„არს მუნ ს კ ო რ ვ ი ლ ი, ქრთილად თესული მსთოდ“ Ο,— „ს კ ო რ ვ ი ლ ა დ თესული ქრთილი არს იოაბისი“ I, II მფ. 14,30. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
სკუდვა
(დასკუდვილი.) =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973
სკულ-ი
ნასკვი, «საკრველი»: =„განჴსენ ს კ უ ლ ი გულისა შენისაჲ“ Ο,–„განჴსენ ყოველი ს ა კ რ ვ ე ლ ი სიცრუისა“ pb.,ეს. 58,6:"განჰჴსენით ს კ უ ლ ი უშჯულოებისაჲ" ბ. კეს.-მარხ.51v. See More…
სკუნა
See also: მოსკუნა, ნასკუ =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9