მსხლის ბაღი: =„დააცადენ იგინი მახლობელად ს ხ ა ლ ო ვ ა ნ ს ა“ M, I ნშტ. 14,14. See also: სხალ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
=„ვიხილეთ გემოჲ სიკუდილისაჲ ს ხ ა მ ე ა ნ ი“ მ. სწ. 217,22. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
«დამკჳდრება», ჯდომა: =„ერი, რომელი ს ხ დ ა“ მთ. 4,16; „ერი ესე, რომელი ს ხ ე დ ს მთასა მას“ Ο, ივდ. 5,3; რომელთა შორის თქუენ ჰ ს ხ ე დ თ“ G,― რომელთა შორის თქუენ დ ა მ კ ჳ დ რ ე ბ უ ლ More…
კრეფა: =„მწყემსი ვიყავ და ვ ს ხ ე პ დ ლეღუსულელსა“ Ο, ამოს 7,14. See also: მსხეპველ-ი: =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, More…
«გუამი», ტანი: =„დაიბანოს წყლითა ყოველი ს ხ ე უ ლ ი (გ უ ა მ ი pb.) G, ლევიტ. 16,4; „ნიფხავი შეიმოსის სხეულთა მისთა“ Ο, ლევიტ. 6,10. See also: უსხეულო =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული More…
«ჴორცდიდი», დიდი ტანისა: =„ისიძევდ ძეთა მიმართ ეგჳპტისათა მოზღვარეთა შენთა ს ხ ე უ ლ დ ი დ თ ა (ჴ ო რ ც დ ი დ თ ა pb.) O, ეზეკ. 16,26. See also: დიდ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული More…
=„ჟამი სხლვისაჲ მოიწია“ O, ქება 2,12. See also: განსხლვა, ნასხლევ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
=„სასუმელი... ღჳნითა ურწყოჲთა სავსეა ს ხ მ უ ლ ი თ ა“ Ⴀ, ფს.74,9. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
«რომელიმე», მეორე, უცხო: =„ს ხ უ ა ნ ი იტყოდეს“ C, ―„რ ო მ ე ლ ნ ი მ ე იტყოდეს“ DE, მრ. 6,15ლ; „მოვიდა სიმონ-პეტრესა და ს ხ ჳ ს ა მის მოწაფისა“ ი. 20,2; „კაცმან ს ხ უ ა მ ა ნ შეჭამოს იგი“; More…
სხვანაირი: =„იყო ლოცვასა მას მისსა ხილვაჲ პირისა მისისაჲ ს ხ უ ა ს ა ხ ე“ ლ.9,29. See also: სახე =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
to main page 
top of page