( -
D I [

ტ- ტა ტბ ტე ტი ტკ ტლ ტო ტპ ტრ ტუ ტფ ტყ ტჳ
ტუე ტულ ტურ ტუს
selected terms: 5 page 1 of 1
ტუეპა
See also: განტუეპა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
ტულ-ი
ლეიბი: =„შედგა იგი ტ უ ლ ს ა და მატყლსა ფრიადსა“ ვარ. 815. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
ტურთულ-ი
აკიდებული: =„ვიხილე მოწაფჱ იგი ჩემი, ტ ჳ რ თ უ ლ ი ორთა ვიეთგანმე“ მ. ცხ. 405r. See also: ტჳრთ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
ტურფა
ლამაზი, მშვენიერი; უცხო, იშვიათი რამ: =„წალკოტსა ყოვლად ტ უ რ ფ ა ს ა ცხედარი დადგეს რჩეული“ მ. ცხ. 127r; „ნაშენები ტ უ რ ფ ა დ“ მ. ცხ. 79r; „დიდნი საფასენი და მრავალნი ტ უ რ ფ ა ნ ი More…
ტუსვა:
=„ნუმცა არს მას ადგილსა სეტყუაჲ... ნუცა ტ უ ს ვ ა ჲ ვენაჴისაჲ“ H—341,390. See also: დატუსვილ-ი, შეტუსვა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9