ტყავისა: =„ჭურჭელსა შინა ტ ყ ა ვ ი ე რ ს ა, რომელსაცა შინა იყოს მას შინა ნიში კეთროვნებაჲ“ G, ლევიტ. - 13,52. See also: ტყავ-ი: =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
ნიჟარიანი, ტყავსარქვლიანი: =„ეწოდების მას ტ ყ ა ვ კ ე ც ი“ ბ. კეს.-ექუს. დღ. 99,23. See also: კეც-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
=„შეშჭამდეს, ვითარცა თივასა, ტ ყ ე ს ა“ I, ეს. 10,17; „შე-თუ ვინმე-სრულ იყოს ტ ყ ე ს ა შეშისა კრვად“ I, II შჯ. 19,5. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
ანთება: =„სული ე ტ ყ ი ნ ე ბ ი ნ ცეცხლითა ცოდვისაჲთა“ მ. სწ. 140,29. See also: აღმოტყინება, აღტყინება, მოტყინარე =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
=„ირემი, რომელსა ცემულ არნ ისარი ტ ყ ი რ ბ ს ა“ M, იგ. სოლ. 7,23. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
წყვილი: =„თხანი ველურნი და არნნი შობენ ტ ყ უ ბ თ ა“ ბ. კეს -ექუს. დღ. 130,28. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
წარტყვენა: =„ტ ყ უ ე-ჰ ყ ო ფ ს გონებასა ჩემსა“ მ. ცხ. 26r. See also: ყოფა, თანა-ტყუე, ტყუეობა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
ტყვედ წასხმა: =„ისრაელი ტ ყ უ ე დ-წ ა რ ი ყ ვ ა ნ ო ს ქუეყანით მისით“ Ο, ამოს 7,17. See also: წარყვანება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
to main page 
top of page