( -
D I [

უ- უა უბ უგ უდ უე უვ უზ უთ უი უკ ულ უმ უნ უო უპ უჟ ურ უს უტ უუ უფ უქ უღ უყ უშ უჩ უც უძ უწ უჭ უხ უჯ უჰ უჴ
უად უაზ უან უარ უაღ უახ
selected terms: 2 page 1 of 1
უაზნაურჱს-ი
უპატიოსნესი, უფრო საპატიო: =„რამეთუ ესენი უ ა ზ ნ ა უ რ ჱ ს იყვნეს მათ თესალონიკელთასა“ საქ. მოც. 17,11. See also: აზნაურ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
უაზნო
უტომო, არათავისუფალი: =„უ ა ზ ნ ო ნ ი იგი სოფლისანი და შეურაცხნი გამოარჩინა ღმერთმან“ I კორ. 1,28; „მსგავსად მისვე სახისა... აზნაურნი და უ ა ზ ნ ო ნ ი სოფლისა ქართლისანი მოვიდეს“ შუშ. XVII More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9