წამოწოლილი, ზანტი; უხარშავი: =„ეგრეცა უდებთაჲ მათ და უ გ ბ ი ლ თ ა ჲ ყოველივე შესაძლებელ არს დაბრკოლებად“ მრთ. D, ოქრ.-პეტრე და ელია 311; „მხალი ესე იმსახურის უ გ ბ ი ლ ი“ Sin. 11,897r. More…
=„მცირედისა მისთჳს უ გ ე მ უ რ ო ბ ი ს ა განერეს იგი მრავალჟამეულსა ნავღელსა და საგრძელოსა სნებასა“ მ. ცხ. 49r. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
=„მე მომეც, უფალო, გზაჲ უ გ ი ნ ე ბ ე ლ ა დ და მიუმძლავრებელად თანა-წარსლვად“ განს. ი. 201,15. See also: გინება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
უიმედო: =„ისმინე ჴმაჲ უ გ ი ნ ც ო ჲ ს ა ჲ“ O, ესთ. 14,19. See also: გინც-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მოურიდებელი, ურცხვი: =„უ გ ლ ი მ ა დ და უბრძნულად სახედ პირუტყუთაჲსა გამოვაჩინებ“ მ. ცხ. 402v =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
ურცხვი: =„უ გ ლ ი ს პ ე ს იჴუმინა ჴორცნი უძლებებად და ჴნინღადა სამეძვოდ შეჰმზადა სახლი იგი“ მ. ცხ. 420r. See also: გლისპ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
უბრძნესი, უფრო გონიერი: =„ძენი ამის სოფლისანი უ გ ო ნ ი ე რ ე ს არიან უფროჲს ძეთა ნათლისათა“ ლ. 16,8. See also: გონიერ-ი, გონებიერ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
=„უვნებელ და უ გ უ ე მ ე ლ სიტყუაჲ იგი იყო“ იპ.-რომ.-კურთხ. მოს. 192,6. See also: გუემა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, More…
სასურველი: =„მოეცეს მას სარწმუნოებისა მადლი რჩეული, ნაწილი ტაძარსა ღმრთისასა უ გ უ ლ მ ო დ გ ი ნ ჱ (უ ს ა თ ნ ო ე ს ი pb.)“ Ο, სიბრძ. სოლ. 3,14. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის More…