( -
D I [

უ- უა უბ უგ უდ უე უვ უზ უთ უი უკ ულ უმ უნ უო უპ უჟ ურ უს უტ უუ უფ უქ უღ უყ უშ უჩ უც უძ უწ უჭ უხ უჯ უჰ უჴ
უმა უმბ უმგ უმდ უმე უმზ უმთ უმი უმკ უმო უმრ უმს უმტ უმუ უმშ უმც უმძ უმწ უმხ უმჯ
selected terms: 5 page 1 of 1
უმკია
uncia: =„მოგუცემდეს ჩუენ ათექუსმეტსა უ მ კ ი ა ს ა პურსა და უ მ კ ი ს ა ძმარსა და ქსესტსა წყალსა“ ი. მოც. 70,14. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
უმკოდვეს-ი
უღატაკესი: =„ვითარ მისცემ მოყუასთა ჩემთა საფასესა, და შენ უ მ კ ო დ ვ ე ს ხარ მათსა“ ბალ. 81,12. See also: მკოდოვ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
უმკუეთელჱს-ი
უფრო მახვილი, მჭრელი: =„არს სიტყუაჲ... უ მ კ უ ე თ ე ლ ჱ ს უფროჲს ყოვლისა მახჳლისა ორპირისა“ ჰებრ. 4,12. See also: მკუეთელ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
უმკჳდრო
«უდაბნო», დაუსახლებელი ადგილი: =უ მ კ ჳ დ რ ო ჲ თ გ ა ნ პირისპირით ეგჳპტისაჲთ“ G,—„უ დ ა ბ ნ ო ჲ თ გ ა ნ, რომელ არს წინაშე პირსა ეგჳპტისასა“ M, ისუ ნ. 13,3. See also: მკჳდრ-ი =აბულაძე More…
უმკჳდროება
უმოსახლეობო; უმემკვიდრეობო: =„ქალაქები მისი დაიქცა უ მ კ ჳ დ რ ო ე ბ ი ს ა გ ა ნ“ I, იერემ. 2,15; „უ მ კ ჳ დ რ ო ე ბ ა ჲ სულისა ჩემისაჲ იზრახეს“ ფს. 34,12. See also: მკჳდრობა =აბულაძე More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9