=„რომელსა ძელსა იგი მიაქუს, მისსა უ ფ ა ტ რ ჱ ს ს ა ძელსა უღაღადებს“ О, სიბრძ. სოლ. 14,1. See also: ფატარ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
უფეხო: =„ექმენ უ ფ ე რ ჴ ო ს ა ფერჴ და მწუხარესა თუალ“ მ. სწ. 174,89. See also: ფერჴ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, More…
უმკაცრესი, უსასტიკესი: =„სხუანი სატანჯველნი უ ფ ი ც ხ ჱ ს ნ ი მოაწივნე ჩემ ზედა“ Sin.—11, 136r. „უკუეთუ არს შენ თანა სატანჯველი უ ფ ი ც ხ ლ ჱ ს ი ამისსა“ საკ. წიგ. II 85,4. See also: More…
დაუფლებული, დაპატრონებული: =„ამპარტავანებაჲ უ ფ ლ ე ბ უ ლ არს მისდა“ მ. სწ. 72,13. See also: უფალ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
=„ჰურიასა სძულსა ღორი და იგი უ ფ ლ ი დ ე ს მისსა არს“ მ. სწ. 148,8. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
პატრონის მოყვარე, ქრისტეს მოყვარე: =„ვითარცა მონამან უ ფ ლ ი ს-მ ო ყ უ ა რ ე მ ა ნ და სარწმუნომან მოყუასი იგი თჳსი პოვა“ ოქრ. -მარხ. და იონ. 104,30; „ჴელითა უ ფ ლ ი ს ა მ ო ყ უ ა რი ს ა More…
საუფლო: =„მათ მოგცენ თქუენ უ ფ ლ ი ს ა მ ი ე რ ი იგი ბეჭედი“ პავლე მოც. 53,2. See also: მიერ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
=„უკუეთუმცა უ ფ რ ო ე ს ო ბ ა ჲ ითქუმოდა და სწორებაჲმცა და ერთობა არა ითქუმოდა?“ A—92,468. See also: უფროჲსი, უფროეს-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
უფრო მეტად: =„ვიყიდი მცირედის და განვყიდი უ ფ რ ო ჲ ს ი ს“ Ath, —12, 165v. See also: უფროჲს-ი, უფროეს-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
უფრო მეტი; უდიდესი, უხუცესი: =„უ ფ რ ო ჲ ს ნ ი აღვაშენნე“ ლ. 12,18; „კაცთა უ ფ რ ო ჲ ს ი ს ა მიმართ ჰფუციან“ ჰებრ. 6,16; „რომელი უ ფ რ ო ჲ ს არს“ მრთ. A, ანტ. დ. 31; „უ ფ რ ო ჲ ს ი More…
უძირო, უფსკერო: =„შთასდებდა იგი გოდორსა შინა უ ფ ს კ რ ო ს ა“ Aht.—17,273r. See also: ფსკერ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
to main page 
top of page