ქალაქის უქონელი: =„უ ქ ა ლ ა ქ ო ვთქუნეთ იგინი“ ბ. კეს.-40-თჳს 116,15. See also: ქალაქ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, More…
=„რაჟამს დაშურეს იგინი, წარვიდეს უ ქ მ ა რ ნი“ Ath.—11,26v. See also: ქმნა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მოცლილობა, უსაქმობა: =„მარხვაჲ და უ ქ მ ე ბ ა ჲ… სძულან სულსა ჩემსა“ I, ეს. 1,13; „უ ქ მ ე ბ ი ს ა მისისათჳს მისცეს მას სამკურნალოჲ“ О, გამოსლ. 21,19; „უ ქ მ ო ბ ა ს ა ასწავებენ“ I ტიმ. More…
=„მრავალნი ქალწულნი და[ა]შდუნნეს უ ქ მ რ ო დ“ ფლპ. მოც. 5,34. See also: ქმარ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
უფრო ქვემოთი, ყველაზე დაბლა: =„იქმენ უ ქ უ ე მ ო ე ს ყოველთა კაცთასა“ მ. სწ. 169,7. See also: ქუემო =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
უფრო დაბლა; უმცროსი: =„უ ქ უ ე ს ყოველთა დაბადებულთა“ მ. ცხ. 27r; „იქმენ ყოველთა უ ქ უ ჱ ს“ მ. ცხ. 351r. See also: ქუე =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
ურყევად: =„გონებასა ეგო იგი უ ქ ც ე ვ ე ლ ა დ“ ლიმ. 69,11. See also: ქცევა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page