ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
უ- უა უბ უგ უდ უე უვ უზ უთ უი უკ ულ უმ უნ უო უპ უჟ ურ უს უტ უუ უფ უქ უღ უყ უშ უჩ უც უძ უწ უჭ უხ უჯ უჰ უჴ
უშე უშვ უში უშო უშრ უშუ უშფ უშჯ უშჱ
selected terms: 6
 
 page 1 of 1
უშეგინებულეს-ი:
=„რომელი ისმენდეს ტყუვილსა, იგი უ შ ე გ ი ნ ე ბ უ ლ ე ს არს მისა, რომელი ტყუოდის“ მ. სწ. 279,6. See also: შეგინებულ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
უშემკულჱს-ი
უფრო შემკული: =„გამომაჩინო მე უ შ ე მ კ უ ლ ჱ ს უფროჲს მანიაკსა ოქროჲსასა“ საკ. წიგ. II 25,36. See also: შემკულ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
უშენ-ი
See also: უშჱნ-ი, უშენ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
უშენებელ-ი
See also: უშჱნებელ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
უშეურაცხელეს-ი:
=„მათი იგი პატივი უ შ ე უ რ ა ც ხ ე ლ ე ს ა დ გამოგიჩინებია“ H—341,469. See also: შეურაცხ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
უშეუძრველეს-ი
უფრო შეუძრავი: =„ლოდისა უ შ ე უ ძ რ ვ ე ლ ე ს ა დ დგას“ მრთ. S, ოქრ.-მარხ. და იონ. See also: შეუძრავ-ი, შეუძრველ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
ლექსიკონები
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9