( -
D I [

უ- უა უბ უგ უდ უე უვ უზ უთ უი უკ ულ უმ უნ უო უპ უჟ ურ უს უტ უუ უფ უქ უღ უყ უშ უჩ უც უძ უწ უჭ უხ უჯ უჰ უჴ
უშე უშვ უში უშო უშრ უშუ უშფ უშჯ უშჱ
selected terms: 4 page 1 of 1
უშუენიერეს-ი
ულამაზესი: =„არს იგი უ შ უ ე ნ ი ე რ ე ს მზისა“ I, სიბრძ. სოლ. 7,29. See also: შუენიერ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, More…
უშუერ-ი
«ჯერკუალი», უშნო, ულამაზო; უადგილო; უშვერი: =„პოვა მის თანა უ შ უ ე რ ი საქმჱ“ G,—„და-სამე-აპყრას მის თანა საქმე ჯ ე რ კ უ ა ლ ი“ M, II შჯ. 24,1; „ყოველი სიტყუაჲ უ შ უ ე რ ი პირით თქუენით More…
უშუერება
«სარცხუენელი», «საძაგელება», სიმახინჯე: =„უ შ უ ე რ ე ბ ა ჲ მამისა შენისაჲ და უ შ უ ე რ ე ბ ა ჲ (ს ა რ ც ხ უ ე ნ ე ლ ი pb.) დედისა შენისაჲ არა გამოაცხადო“ G, ლევიტ. 18,7; „არა იხილვოს შენ More…
უშურველ-ი
შურის გარეშე; დაურიდებელი, დაუზოგავი: =„სახნიერ არიან ჭეშმარიტად და უ შ უ რ ვ ე ლ“ ვარ. 810. „უ შ უ რ ვ ე ლ ა დ გამოვთქუათ“ იპ. რომ.-კურთხ. ისაკ. და იაკ. 48,9. See also: შურ-ი More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9