წიგნის, წერა-კითხვის უცოდინარი: =„უწყოდეს, რამეთუ კაცნი უ წ ი გ ნ ო ნ ი არიან და უმეცარნი“ საქ. მოც. 4,18. See also: წიგნ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
პირველი: =„რაჲთამცა უ წ ი ნ ა შესრულ იყო“ მ. ცხ. 392r. See also: წინა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
«წინაჲსწარ», «პირველ», უპირველესად; «პირველად»: =„უ წ ი ნ ა რ ე ს დღესასწაულისა მის პასექისასა“ DE,—„წ ი ნ ა ჲ ს წ ა რ დღესასწაულსა მის ზატიკისასა“ C, ი, 13,1; „სახელი დაბირისაჲ იყო უ წ ი More…
პაპა: =„რომელი არასადა ეხილვოს მამათა შენთა, არცა უ წ ი ნ ა რ ე ს თ ა მ ა მ ა თ ა მათთა“ О, გამოსლ. 10,6. See also: წინა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
მოურიდებელი: =„უ წ ი წ ვ ე ლ ა დ მითხარ ცხორებაჲ შენი“ ლიმ. 115,13. See also: წიწვა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
«გამოჯდომილი», წიდოვანი: =„რომელი დაწვეს დედაკაცისა თანა უ წ მ ი დ უ რ ი ს ა (გ ა მ ო ჯ დ ო მ ი ლ ი ს ა G)“ M, ლევიტ, 20,18. See also: წმიდა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის More…
უფრო წმიდა, სუფთა: =„უ წ მ ი დ ჱ ს არნ“ ბ. კეს.-მარხ. 58v. See also: წმიდა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
უსწორო: =„ნუ ხედავ უ წ რ ფ ე ლ ო დ, არამედ წრფელად“ H—2251,292v. See also: წრფელ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page