«მფოვე», «ცომი»: =„არა სჭამო მას შინა ფ უ ა რ ი“ pb.,—„არა შჭამო მას შინა მ ფ ო ვ ჱ“ M, — „არა შჭამოთ მას შინა ც ო მ ი“ G, II შჯ. 16,3. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
phaenix: =„მფრინველი... რომელსა ჰრქჳან ფ უ ვ ი ნ კ ა“ კ. იერ.-აღდგ. 116. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
See also: აღფუვნება, განფუვნება, უფუველ-ი, შეფუვება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
=„მშობელნი იგი არიან, რომელსა ჰრქჳან სალაბია, ვითარცა სახედ: ძაღლნი ზღჳსანი და დელფინნი და ფ უ კ ი ნ ნ ი“ ბ. კეს.-ექუს. დღ. 97,30. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
პურის საცხობი: =„შეაგდე ფ უ რ ნ ე ს ა იმას განჴურვებულსა“ მ. ცხ. 332v. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
აზიზად, ნებივრობით გაზრდილი; «ჩჩჳლი»: =„რომელი იგი ნუკეული და ფრიად ფ უ ფ უ ნ ე უ ლ იყოს შენ შორის, თუალძჳრ იქმნეს იგი ძმისა თჳსისათჳს" M, II შჯ. 28,54; „სუსანა იყო ფ უ ფ უ ნ ე უ ლ More…
to main page 
top of page