გოგო: =„ქ ა ლ ა, შენ გეტყჳ, აღდეგ“ მრ. 5,41. See also: ქალ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
=„არს მფრინველი, რომელსა სახელი ჰრქჳან ქ ა ლ ა ნ დ რ ო ს“ ფიზ. VI 2. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
ქალაქის თავი: =„აღტეხეს ერი იგი და ქ ა ლ ა ქ პ ე ტ ნ ი იგი სიტყჳთა მით“ საქ. მოც. 17,8. See also: პეტ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
ქალიშვილი, ქალწული: =„გარდამოჴედ, დაჯედ ქუეყანასა ქ ა ლ ს ა ხ ლ ი ს ი ეგე, ასული ბაბჳლონისაჲ“ О, ეს. 47,1; „ქ ა ლ ს ა ხ ლ ი ს ი ჩუენი ქმნულკეთილი... მივე-იქციეს“ რიფს. 166,31. See More…
to main page 
top of page