( -
D I [

ქა ქე ქვ ქი ქლ ქმ ქნ ქო ქრ ქს ქუ ქშ ქც ქჳ
ქად ქავ ქათ ქალ ქან ქარ ქას ქატ ქაფ ქაღ ქაჩ ქაჯ
selected terms: 7 page 1 of 1
ქან-ი
ქართული ანბნის 24-ე ასო, რიცხვითი მნიშვნელობა — 600. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
ქანდაკ-ი
გამოქანდაკებული; «ნაწახნაგები»: =„რომელმან იცოდეს ქანდაკებაჲ ქ ა ნ დ ა კ ი ს ა ჲ“ M, II ნშტ. 2,7; „ესე ტაბლაჲ არს... და ორნი კარნი... და ქ ა ნ დ ა კ ი მათ ზედა“ O,—„ესე ტრაპეზი (არს)... და More…
ქანდაკება
გამოქანდაკება: =„რომელმან იცოდეს ქ ა ნ დ ა კ ე ბ ა ჲ ქანდაკისაჲ“ M, II ნშტ. 2,7. See also: გამოქანდაკება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
ქანდაკებულ-ი
(ოქროქანდაკებული.) «კერპი», «ჩამოსხმული», გამოქანდაკებული, გამოთლილი ძეგლი: =„ქმნა იგი ქ ა ნ დ ა კ ე ბ უ ლ ა დ და გამოდნობილად“ G, —„შექმნა იგი კ ე რ პ ა დ გამობერილად“ M, მსჯ. 17,4; More…
ქანდაკებულება:
=„იხილა ქ ა ნ დ ა კ ე ბ უ ლ ე ბ ა ჲ იგი მათი (კერპთაჲ)“ H—341,141. See also: ქანდაკებულ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
ქანება
See also: გარდამოსაქანელ-ი, ზეგარდამოსაქანელ-ი, საქანელ-ი, შთამოქანება, შთაქანება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
ქანქარ-ი
(ქანქრისა) ვერცხლის ან ოქროს ფული; «შანთი»: =„წარმოუდგინეს მას ერთი თანამდები ბევრისა ქ ა ნ ქ რ ი ს ა ჲ“ C, — „...ბევრისა შ ა ნ თ ი ს ა ჲ“ DE, მთ. 18,23; „იყო ათი იგი ქ ა ნ ქ ა რ ი More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9