( -
D I [

ქა ქე ქვ ქი ქლ ქმ ქნ ქო ქრ ქს ქუ ქშ ქც ქჳ
ქებ ქედ ქენ ქერ ქექ ქეც
selected terms: 4 page 1 of 1
ქედ-ი
«ყელი», კისერი, «საქციელი»; «მჴარი»: =„გამოთუ-იბას ქ ე დ ს ა მისსა ვირით საფქველი“ DE,—„დამო-თუმცა-ება საფქვილე ლოდი ყ ე ლ ს ა“ C, მრ. 9,42; „დავარდა ქ ე დ ს ა ზედა მისსა“ DE, — „შეეხჳა ყ ე More…
ქედდადრეკილ-ი
ქედმოხრილი: =„ყოველივე შიშუელ და ქ ე დ დ ა დ რ ე კ ი ლ არს წინაშე თუალთა მისთა“ ჰებრ. 4,13; „ქ ე დ დ ა დ რ ე კ ი ლ ნ ი წარვდგეთ წინაშე მისა“ მ. სწ. 14, 36. See also: დადრეკა =აბულაძე More…
ქედფიცხელ-ი
ურჩი: =„ქ ე დ ფ ი ც ხ ე ლ ნ ო და წინადაუცუეთელნო გულითა“ საქ. მოც. 7,51; „უმჯობეს არს კაცი, მამხილებელი კაცისა ქ ე დ ფ ი ც ხ ე ლ ი ს ა“ О, იგ. სოლ. 29,1. See also: ფიცხელ-ი =აბულაძე More…
ქედფიცხელობა
ურჩობა: =„მოიქცენ ქ ე დ ფ ი ც ხ ე ლ ო ბ ი ს ა გ ა ნ მათისა“ I, ბარ. 2,33; „ქ ე დ ფ ი ც ხ ე ლ ო ბ ა მ ა ნ წარწყმიდნა ფარაო, ქ ე დ ფ ი ც ხ ე ლ ო ბ ი თ ა; მოკუდა“ მ. სწ. 73,20. See also: More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9