«კაცი»: =„შვა იოსეფ, ქ მ ა რ ი მარიამისი“ მთ. 1,16, „ქალწულისა, თხოვილისა ქ მ ა რ სა“ DE, — „ქალწულისა, განთხოვილისა კ ა ც ს ა“ C, ლ. 1,27; „ქ მ ა რ ი არს თავ ცოლისა“; ეფეს. 5,23; „ასულნი More…
თხრა See also: აღმოქმნა ◊ «ყოფა», «ზმა», «შენება»; «საშო», გაკეთება; «მუშაკობა»: „ქ მ ნ ა ს ერთი რაჲმე მათგანი“ G,—„ყ ო ს ერთი რაჲმე მათგანი“ О, ლევიტ. 4,2; „რასა ი ქ მ ა ნ More…
(მაქმნეველი.) კეთებინება: =„ა ქ მ ნ ე მას კიდე თხზულად ოქროჲთა გარემო“ О, გამოსლ. 25,11; „ეშმაკი ა ქ მ ნ ე ვ ს“ მ. ცხ. 382v. See also: ქმნა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის More…
«კეთილი», «კეთილი ქმნულებითა», ლამაზი, მშვენიერი: =„ისუა მან თავისა თჳსისა ცოლი... ქ მ ნ უ ლ კ ე თ ი ლ ი ფრიად“ I, —„...კ ე თ ი ლ ი ფრიად“ О, დან. 13,2; „იხილო შენ ნატყუენავსა შორის More…
ქმრიანი, გათხოვილი ქალი: =„უმრავლეს არიან ნაშობნი ბერწისანი მის უფროჲს ქ მ რ ი ე ლ ი ს ა მის“ იპ. რომ.-კურთს. მოს. 138,5; „ძენი ქ მ რ ი ე ლ თ ა ნ ი არა შეეხებიან დედათა“ Ath. — 11,288r. More…
=„ნანდჳლვე შენ ხოლო იპოვე ქ მ რ ის-მ ო ყ უ ა რ ე“ ანდ.-ანატ. 210,18. See also: მოყუარე =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, More…
«განქორწინება», გათხოვება: =„არცა ქ მ რ ი ს ვ ი დ ო დ ი ა ნ“ C, — „არცა გ ა ნ ჰ ქ ო რ წ ი ნ ე ბ დ ე ნ“ DE, მთ. 22,30. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
«ქმრისა ცოლ-ყოფილი»: =„რომელიცა გარდაჰხდეს (შჯულსა) დედაკაცი, ქ მ რ ი ს-ქ უ ე შ ე მ ყ ო ფ ი, და შეიგინოს“ G,—„რომელი გარდაჰჴდეს (შჯულსა) შეგინებისათჳს დედაკაცსა, ქ მ რ ი ს ა; ც ო ლ-ყ ო ფ ი More…
გათხოვილი, ქმრიანი: =„დედაკაცისა თანა ქ მ რ ი ს-ც ო ლ ი ს ა და-ვე ნუ-ჰშჯდები რაჲთურთით“ О, ზირ. 9,12; „ქ მ რ ი ს-ც ო ლ ი დედაკაცი სიკუდიდმდე ქმრისა შეკრულ არს შჯულითა“ ჰრომ. 7,2;; „დაჲ იგი More…
to main page 
top of page