გამოქვაბული, ბუნაგი: =„გიყოფიეს იგი (სახლი) ქ უ ა ბ ავაზაკთა“ მთ. 21,13; „იყო ქ უ ა ბ ი ერთი და ლოდი ერთი და იდვა მას ზედა“ C, ი. 11,38; „ქ უ ა ბ ე ბ ს ა შინა დაიძინიან სიზმართათჳს“; I, More…
სამხრეთისა: =„ქარმან ქ უ ე ა ღ მ ო მ ა ნ აღმოიღო მკალი“ О, გამოსლ. 10,13. See also: აღმო =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, More…
ფეხით მოსიარულე: =„ჩუენ ქ უ ე ი თ ნ ი ვართ“ მ. ცხ. 272v; „აღჴდა მტუერი დიდძალი სრბითა მით ცხენებისაჲთა და ქ უ ე ჲ თ ი ს ა მავლისაჲთა“ X 324r. „შემოკრიბნა ყოველნი სპანი, მჴედარნი და ქ უ ე ი More…
=„ერიცა ქ უ ე თ მ ა ვ ა ლ ი და მკჳრცხლი დაჰვიდოდა უყსა მას შინა“ H—1141,511. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
=„ქ უ ე კ ე რ ძ ო (იყო) ლახუარი“ Sin.—11,397r. See also: კერძო =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
=„იყო რვასა ქ უ ე ლ თ ო ბ ი ს ა ს ა, დღესა ოთხშაბათსა“ Sin.—11,215v. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
=„მოვიდა ოდესმე ქუეყანასა ამას ურიცხჳ მკალი და ქ უ ე მ გ ო გ ვ ა რ ი“ x 222v. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
ქვევით, ქვემოთ: =„იყო შენ ზეშთა ყოველთა და არა ქ უ ე მ ო“ M, II შჯ. 28,13; „იქმნნეს იგინი ქ უ ე მ ო და არა ზემო“ О, ბარ. 2,5. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
=„ნეტარ, რომელი ძმაჲ უსწრობს და მოვალს: ქ უ ჱ მ ო ჲ ანუ ზჱმოჲ“ მ. ცხ. 97v. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page