( -
D I [

ღა ღე ღი ღლ ღმ ღნ ღო ღრ ღუ ღღ ღწ ღჳ
ღჳვ ღჳნ ღჳრ ღჳძ
selected terms: 13 page 1 of 1
ღჳვ-ი, ღჳ-ი:
=„ღ ჳ ვ ი ს ა (ღ ჳ ი ს O) წილ მურტი (აღმოგიცენდეს)“ I, ეს. 55,13. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
ღჳნის-მნე:
=„ვიყავ მე ღ ჳ ნ ი ს-მ ნ ე მეფისა მის“ О, ნეემ. 1,11; „განურისხნა... ღ ჳ ნ ი ს-მ ნ ე ს ა მას და მეპურეთ-მოძღუარსა“ О, დაბ. 40,2. See also: მნე =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის More…
ღჳნის-მნეობა:
=„კუალად დაგადგინოს შენ ღ ჳ ნ ი ს-მ ნ ე ო ბ ა ს ა შენსა“ О, დაბ. 40,13. See also: მნობა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, More…
ღჳნის-მსუმელ-ი
მომთვრალე: =„ღ ჳ ნ ი ს-მ ს უ მ ე ლ ი ს ა ამის მომიყვანეთა?“ მ. ცხ. 427r. See also: მსუმელ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
ღჳნო
(წყლიან-ღჳნო.) (ღჳნისა): =„მისცეს მას სუმად ღ ჳ ნ ო ჲ ნავღელრეული“ მთ. 27,34; „ყოველი თხიერი აღივსის ღ ჳ ნ ი თ ა“ I, იერემ. 13,12; „ღ ჳ ნ ო ჲ და იყი შესაწირავთაჲ მათ კერპთაჲ არა ვსუა“ ფლკტ. More…
ღჳნჭა, ღჳნჭ-ი
«წურილოანი ქვა», კენჭი: =„ვითარცა ღ ჳ ნ ჭ ა ჲ ერთი ქჳშისაჲ“ О, ზირ. 18,8; „დავისხამ ღ ჳ ნ ჭ თ ა ამათ წინაშე ჩემსა... და სამწუხროდ დავსთუალავ წ უ რ ი ლ ო ა ნ ს ა მას ქ ვ ა ს ა“; მ. ცხ. More…
ღჳრღლოვან-ი, ღირღუარო(ვ)ან-ი, ღჳრღუაროან-ი
«ფიცხელი», ოღრო-ჩოღროიანი, «ღჳრღუარი»: =„იყვნენ... ღ ჳ რ ღ ლ ო ვ ა ნ ნ ი გზად წრფელად“ C,—„იყოს... ფ ი ც ხ ე ლ ი იგი გზად წრფელად“ DE, ლ. 3,5; „და იყოს ყოველი ღ ი რ ღ უ ა რ ო ვ ა ნ ი More…
ღჳრღუარ-ი, ღირღუარ-ი
«ღირღუაროვანი», ოღროჩოღრო: =„და იყოს ღ ჳ რ ღ უ ა რ ე ბ ი ველებად“ I,—„და იყოს ყოველი ღ ი რ ღ უ ა რ ო ვ ა ნ ი ველად“ О, ეს. 40,5; „ქუეყანაჲ, რომელსა ზედა არღარაჲ სავნებელი იყოს,; არცაღა More…
ღჳრღუაროვნება:
=„არა ყოველნი ვლენან ღ ჳ რ ღ უ ა რ ო ვ ნ ე ბ ი ს ა და სიძნელისა მისისაგან“ მ. სწ. 153,6. See also: ღჳრღლოვან-ი, ღირღუარო(ვ)ან-ი, ღჳრღუაროან-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის More…
ღჳძება
«განღჳძება», «მღჳძარება», «მღჳძარე ყოფნა», ღამის თევა: =„ი ღ ჳ ძ ე ბ დ ი თ ყოვლითა კრძალულებითა“ ეფეს. 6,18; „ცუდად ი ღ ჳ ძ ე ბ ე ნ (მ)ჴუმილნი მისნი“ ფს. 126,1; „ი ღ ჳ ძ ე ბ დ ი თ ჩემ More…
ღჳძლ-ი:
=„უბრძანა ცემაჲ ღ ჳ ძ ლ ს ა მისსა ზედა“ ვარ. 811; „წყაროჲ იგი სისხლისაჲ, რომელ არს ღ ჳ ძ ლ ი, ნივთი არს მზრდელი საჭმელთა და სასუმელთა მიერ“ გრ. ნოს.-კაც. აგებ. 224,22. See also: More…
ღჳძლის-ფერ-ი:
=„პირი მათი ღ ჳ ძ ლ ი ს-ფ ე რ არნ“ H— 2251,194r. See also: ფერ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
ღჳძლის-ყურ-ი:
=„ღ ჳ ძ ლ ი ს-ყ უ რ ნ ი იგი თირკუმლითურთ მოჰჴადოს“ О, ლევიტ. 3,10. See also: ყურ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9