( -
D I [

ყა ყბ ყდ ყე ყვ ყი ყმ ყნ ყო ყრ ყუ ყშ ყჳ
ყე: ყევ ყელ ყენ ყეფ
selected terms: 5 page 1 of 1
ყე:
=„ნუ გეშინინ-ყ ე, ნუცა სძრწით“ G, II შჯ. 1,21; „უკუეთუ გესმა-ყ ე ესევითარი“ G, II შჯ. 4,32; „უკუეთუ გიყუარს-ყ ე; უფალი, ღმერთი თქუენი“ G, II შჯ. 13,3; „ვერ ძალგიც-ყ ე წინა დადგომაჲ წინაშე More…
ყევ
See also: ყოლა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973
ყელ-ი
«ქედი», «კისერი»: =„შეეხჳა ყ ე ლ ს ა მისსა“ C,— „დავარდა ქ ე დ ს ა ზედა მისსა“ DE, ლ. 15,20; „მანიაკი ოქროჲსაჲ ყ ე ლ ს ა მისსა“ О,; I ეზრა 3,6; „ყ ე ლ ი შენი ვითარცა მძივი დაცუმული“ О, More…
ყენება
შეფერხება, დაბრკოლება, შეჩერება, დაჭერა, დაკავება: =„ნუ ა ყ ე ნ ე ბ თ მოსლვად“ მთ. 19,14; „ა ყ ე ნ ე ბ დ ა ხარკისა მიცემად კეისრისა“ ლ. 23,2; „არა აქუს ბუნებასა მისსა შინა; ყოლადვე არარაჲ, More…
ყეფა:
=„ნუ ესრეთ ჰყივი და ჰ ყ ე ფ ძაღლებრ“ მ. ცხ. 299r; „შენ შეჰრისხნი ძაღლსა, ყ ე ფ ნ რაჲ იგი“ მ. სწ. 148,4.; „ვერ შემძლებელ არიედ ყეფად“ О, ეს. 56,10; „გულის-სიტყუანი მისნი არა დასცხრებიან ყ More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9