( -
D I [

ყა ყბ ყდ ყე ყვ ყი ყმ ყნ ყო ყრ ყუ ყშ ყჳ
ყრა ყრდ ყრმ ყრო ყრუ
selected terms: 9 page 1 of 1
ყრა
ალესვა See also: გამოყრა ◊ «ხრა», შერხევა, ბერტყა, გდება; ამოღება, დაძვრა: „ყ რ ი დ ე ს თავსა“ DE, — „ხ რ ი დ ე ს თავსა“ C, მრ. 15,29; „თავსა მისსა ყ რ ი დ ე ს“ О, ზირ. 12,19. More…
ყრდელ-ი
See also: ველის-ყრდელ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
ყრდნობა
«დამტკიცება»: =„უკუნ ვ ე ყ რ დ ნ ა მათ“ M, —„დ ა ვ მ ტ კ ი ც ნ ე მათ ზედა“ G, მსჯ. 16,26. See also: დაყრდნობილ-ი, მიყრდნობა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
ყრმა, ყმა
«წული», «ჭაბუკი», «მონა», «ქალი», «ქალა», ვაჟი, „მართუე»: =„განიკურნა ყ რ მ ა ჲ იგი“ DE,— „განიკურნა წ უ ლ ი იგი“ C, მთ. 17,18; „ვიდრე ყ რ მ ა იყავ“ C, — „ოდეს იყავ ჭ ა ბ უ კ“ DE, ი. More…
ყრმედ-ი
«დედაკაცი», ქალი: =„მოაბელი არს ყ რ მ ე დ ი“ G, — „დ ე დ ა კ ა ც ი ესე არს მოაბელი“ О, რუთ 2,6. See also: ყრმა, ყმა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
ყრმის(ა)-აღმქუმელ-ი
ბებია ქალი: =„ჰრქუა მას ყ რ მ ი ს ა ა ღ მ ქ უ მ ე ლ მ ა ნ მან“ О, დაბ. 35,17; „ყ რ მ ი ს-ა ღ მ ქ უ მ ე ლ ს ა ებრაელსა ვეძიებ“ ღშობ. 191,15. See also: აღმქუმელ-ი, ამქუმელ-ი =აბულაძე More…
ყროლა
სუნის ადენა: =„აწ ყ რ ო დ ი ს, რამეთუ ოთხისა დღისაჲ არს“ ი. 11,39; „მსგავს, იქმნების იგი მკუდარსა, რომელი ძენ სახლსა შინა და ყ ა რ ნ“ მ. ცხ.• 78r. See also: დაყროლება, ლიემყრალ-ი, More…
ყრუ:
=„განაძო ეშმაკი... ყ რ უ ჲ“. ლ. 11,14; „აღახუნა პირნი ყ რ უ თ ა ნ ი“ О, სიბრძ. სოლ. 10,21; „ვითარცა ყ რ უ ს ა არა მესმოდა“ ფს. 37,14. See also: დაყრუვება =აბულაძე ილია; „ძველი More…
ყრუობა, ყრუ(ვ)ება
«დუმილი»: =„ყ რ უ ო ბ დ, დაიდევ ჴელი შენი პირსა შენსა“ G,—„დ უ მ ე ნ და დაიდევ ჴელი პირსა შენსა“ M, მსჯ. 18,19. See also: ყრუ =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9