«შთაყვანება»: =„შ თ ა ი ბ ა ნ იგი ჴევსა ერთსა ძნელსა“ M, —„შ თ ა ი ყ ვ ა ნ ო ს... დიაკეული ღელესა ძნელსა“ G, II შჯ. 21,4. See also: ბმა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
ჩადება, ჩადგმა: =„მოიღო და შ თ ა ა დ გ ა ქუაბსა მას საგბოლველსა“ О, IV მფ. 4,39. See also: დგმა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
(შთასადებელი.) «დაგება»: =„რაჲ-იგი შ თ ა ი დ ე ბ ო დ ა, მას აქუნ“ — C, – „შ თ ა ს ა დ ე ბ ე ლ ი იგი მას ჰკიდავნ“ DE, ი. 12,6; „შ თ ა დ ვ ა ნ იგი და ყოველი; ჭურჭელი მისი საბურველსა“ G, რიცხ. More…
ჩათრევა: =„შ თ ა მ ი თ რ ი ე ს მე ამის მთისა თავით“ მრკ. 249v. See also: თრევა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
შეკრება: =„შ თ ა კ რ ი ბ ე ს ყოველი იგი ქარტაჲ... ერთკერძოსა მას ბუდესა სასწორისასა“ მ. სწ. 295,20. See also: კრება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
ჩამგდებელი: =„(ცოდვაჲ) არს შ თ ა მ ა გ დ ე ბ ე ლ ი ცეცხლსა მას შინა ჯოჯოხეთისასა“. მ. სწ. 142,8. See also: შთაგდება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
ჩამალვა: =„შ თ ა ი მ ა ლ ვ ი დ ე ს უბეთა თჳსთა (სისხლსა მას მომწთოლვარესა)“ ანდ.-ანტ. 227,4. See also: მალვა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
to main page 
top of page