( -
D I [

შა შდ შე შვ შთ ში შკ შლ შო შრ შტ შუ შფ შჩ შჭ შჯ შჱ შჳ
შობ შოვ შოლ შორ
selected terms: 24 page 1 of 2
შობა
დაბადება: =„იხარებდ ბერწი ეგე, რომელი არა ჰ შ ო ბ დ“ I, ეს, 54,1; „აბრაჰამ შ ვ ა ისაკი“ მთ. 1,2; „რაჟამს შ ვ ნ ი ს ძუმან ლომმან ლეკუნი“; ფიზ. II 59; „სიბრძნემან უ შ ვ ი ს კაცსა გონიერება“ More…
შობად-ი
მშობიარე, «მშობი»: =„სალმობათა შემიპყრეს მე, ვითარცა შ ო ბ ა დ ი“ I, ეს. 21,3; „შეგიპყრეს შენ სალმობათა, ვითარცა შ ო ბ ა დ ი ს ა თ ა“ О,— ; „დაგიპყრეს შენ სალმობათა, ვითარცა მ შ ო ბ ი ს ა More…
შობიერება
შობა: =„მოსცემს იგი ძალსა შ ო ბ ი ე რ ე ბ ი ს ა სა“ ბ. კეს.-ექუს. დღ. 63,8. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
შობილ-ი
«ნაშობი»: =„არა აღდგომილ არს შ ო ბ ი ლ ი დედათაგანი უფროჲს იოჰანესა ნათლის-მცემელისა“ C, — „არა აღდგომილ არს ნ ა შ ო ბ თ ა გ ა ნ ი; დედათაჲ უფროჲს იოვანე ნათლის-მცემელისა“ DE, მთ. 11,11; More…
შობილება
See also: მხოლოდ-შობილება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
შოვა
See also: შუა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
შოვამდგომელ-ი
See also: შუვამდგომელ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
შოვამდინარე
See also: შუვამდინარე =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
შოვასამხრის
See also: შუვასამხრის =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
შოვრება
See also: შორება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
შოვრიელ-ი
See also: შორიელ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
შოლდო
muscus, alga: =„ჭილი აღმოჴდა და შ ო ლ დ ო ი“ მ. ცხ. 269v. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
შოლტ-ი
მათრახი: =„ქმნა შ ო ლ ტ ი საბლისაჲ“ ი. 2,15; „აქუნდა შ ო ლ ტ ი ჴელთა მისთა“ იზტ. 149,29; „აღიღე; შ ო ლ ტ ი ისი და ჭუვარგენი და წარვედ და აძოენ ღორნი“ მ. ცხ. 361r; „უბრძანა... ცემაჲ შ ო ლ ტ More…
შოლტითა ცემა
«გუემა: =„იესუს შ ო ლ ტ ი თ ა ჰ ს ც ა და მისცა“ DE, — „იესუ გ უ ე მ ა და მისცა“ C, მთ. 27,26. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
შორ-ი:
=„წარვიდა შ ო რ ს ა სოფელსა“ ლ. 15,13; „გზასა შ ო რ ს იყოს“ pb, რიცხ. 9,13; „მე მივალ ქუეყანად; შ ო რ ა დ“ წწყლმ. 96, ჱ. See also: სიშორე, უშორეს-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის More…
შორად
შორს, «განგრძობილად»: =„განაშორენით ეგენი ურთიერთას შ ო რ ა დ“ О, დან. 13,51; „შ ო რ ა დ განშორებულ არიან ჩემგან“ მრ. 7,6;; „მიზეზით შ ო რ ა დ ილოცვენ“ C, „მიზეზით გ ა ნ გ რ ძ ო ბ ი ლ ა დ More…
შორება, შოვრება
See also: გამოშო(ვ)რება, განშორება, განშოვრება, გაშორება, მოშო(ვ)რება, მშორებელ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
შორვა, შოვრვა:
=„შ ო რ ვ ა ნ წესსა ქრისტიანობისასა“ მ. სწ. 175,33; „რავდენ უკუე შ ო რ ე ვ დ ი და გეშორა დღენდელი ესე დღე“; მ. სწ. 256,29; „ჰ შ ო რ ა ვ ს ქალაქსა მდინარჱ იგი ექუს მილიონ“ საკ. წიგ. II More…
შორიელ-ი, შოვრიელ-ი
შორეული, გაშორებული, «მშორებელი»: =„რამეთუ თქუენი არს აღთქუმაჲ და შვილთა თქუენთაჲ და ყოველთა შ ო ვ რ ი ე ლ თ ა ჲ“ საქ. მოც. 2,39; ; „ნათესავთა შ ო რ ი ე ლ თ ა მიგავლინო შენ“ საქ. მოც. More…
შორით, შოვრით
«შორს», შორიდან: =„პეტრე მისდევდა მას შ ო რ ი თ“ მთ. 26,58; „იხილა მან იესუ შ ო რ ი თ“ მრ. 5,6; „შ ო რ ი თ (შ ო რ ს C); მისდევდა მას“ მრ. 14,53; „ქუეყანით შ ო რ ი თ მოვიდეს ჩემდა“ O, IV More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9