ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
შა შდ შე შვ შთ ში შკ შლ შო შრ შტ შუ შფ შჩ შჭ შჯ შჱ შჳ
შფო
selected terms: 5
 
 page 1 of 1
შფოთ-ი
«ამბოხება», «ამბოხი», «აღძრვა», «ჟღავილი», არეულობა: =„რაჲთა არა შ ფ ოთ ი (ა მ ბ ო ხ ე ბ ა C) იყოს“ მთ. 26,5; „უფროჲს-ღა შ ფ ო თ ი იქმნების“ DE, — „უფროჲსი ა მ ბ ო ხ ი; იქმნებოდა C, მთ. More…
შფოთება
(მაშფოთებელი.) მღელვარება, აღძრვა: =„რად ცუდად შ ფ ო თ ე ბ თ“ ანტ. დ. 24r; „რომელნი იგი გ ა შ ფ ო თ ე ბ ე ნ თქუენ“ გალატ. 5,12; „მონაზონი ვინმე...; შ ფ ო თ ე ბ დ ა ერისკაცსა თანა“ მ. ცხ. More…
შფოთის-აღმძრველ-ი
«რომელი ჰყოფდა შფოთსა»: =„რ ო მ ე ლ ი ჰ ყ ო ფ დ ა შ ფ ო თ ს ა ყოველთა მიმართ ჰურიათა“ Շ, —„შ ფ ო თ ი ს-ა ღ მ ძ ვ რ ე ლ ი ყოველთა შორის; ჰურიათა“ G, საქ. მოც. 24,5. See also: More…
შფოთოან-ი
მღელვარე, მშფოთვარე: =„შ ფ ო თ ო ა ნ ა დ ჭამდეს“ მ. ცხ. 268v. See also: შფოთ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
შფოთსა ყოფა
«შფოთება»: =„ვიდრე იგინი შ ფ ო თ ს ა-ღ ა შინა ი ყ ვ ნ ე ს“ M,— „ვიდრე-ღა შ ფ ო თ ე ბ დ ე ს “ G, მსჯ. 3,26. See also: მეშფოთე, საშფოთებელ-ი:, უშფოთველ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
ლექსიკონები
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9