ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) - Terms starting with ‘ჱ’


	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

selected terms: 3

page 1 of 1

შჱნ-ი, შენ-ი: «მკჳდრი», დასახლებული, გაშენებული: =„შ ჱ ნ იყო ქანანელი შორის ეფრემისსა“ M, — „მ კ ჳ დ რ იყო ქანანელი... ეფრემისსა“ G, ისუ ნ. 16,10; „ოდეს-იგი; იერუსალჱმი მკჳდრ-ღა იყო და შ ჱ ნ ქალაქნი More…
შჱნება, შენება: გაკეთება, აგება, დასახლება: =„უ შ ჱ ნ ა მუნ აბრაჰამ საკურთხეველი უფალსა და დაასხა შეშაჲ“ O, დაბ. 22,9: „არა თუმცა უფალმან ა შ ჱ ნ ა სახლი,; ცუდად შურებიედ მაშჱნებელნი მისნი“ ფს. 126,1; More…
შჱნებულება: შენობა: =„და ღათუ შ ჱ ნ ე ბ უ ლ ე ბ ა ჲ უჩუენის მათ“ საკ. წიგ. II 55,15. See also: შჱნება, შენება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…

ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

ლექსიკონები