ერთთვალა: =„უკუეთუ სამე დახუდეს ც ა ლ თ უ ა ლ“ მ. ცხ. 245v. See also: თუალ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
ცარიელი; «ცუდი», «ჴელცუდი», ხელცარიელი: =„შემოიყვანა კაცი ამას სოფელსა, ც ა ლ ი ე რ ი საჭურველთაგან ბუნებითთა“ გრ. ნოს.-კაც. აგებ. 152,6; „არა უკმოვიქცეთ მიერ ც ა ლ ი ე რ ნ ი“; მ. სწ. More…
«მოცალება», «უქმება», მოცლილობა, დაცალება: =„სიბრძნჱ მწიგნობრებისაჲ თავისუფლებასა ც ა ლ ი ე რ ე ბ ი ს ა ს ა არს“ О, — „სიბრძნე მწიგნობრისა კეთილ ჟამსა შინა მ ო ც ა ლ ე ბ ი ს ა ს ა“; pb., More…
ქართული ანბნის 29-ე ასო, რიცხვითი მნიშვნელობა — 2000. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
populus alba: =„ძელი იგი საროჲ, გინა თუ ც ა ც ხ ჳ, მუხაჲ ანუ თელაჲ“ I, ეს. 44,14. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
«ბორგა» გაგიჟება, გადარევა: =„ეშმაკეულ არს და ც ბ ი ს“ DE, — „ეშმაკი არს მის თანა და ბ ო რ გ ი ს“ C, ი. 10,20; „იხარებდ, რაჲ ც ბ ი ე დ,; ანუ წინაწარმეტყუელებედ ნაცილსა“ O, სიბრძ. სოლ. More…
„ვიხილე: =აჰა ესერა ც ე ლ ი აღფრინებული“ О, ზაქ. 5,1. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page