«შვილი», ვაჟი: =„რომელსა უყუარდეს ძ ე“ მთ. 10,37; „განვიდეთ ძ ე ე ბ ი თ უ რ თ და ასულებით“ O, გამოსლ. 10,9; „ასული შენი არა მისცე ძ ე ს ა მისსა“ M, II შჯ. 7,3; „უკუეთუ ჰშვნე; ძ ე ნ ი და ა ძ More…
დება, დავარდნა: =„რაჲ ძ ე ს ჩუენი და შენი“ მთ. 8,29; „უკუეთუ გულს-მოდგინებაჲ იგი წინა ძ ე ს“ II კორ. 8,12; „სადა ბზჱ ძ ე ნ, ინგორის“ ფიზ. XVIII 7; „ვითარცა ტჳრთი რაჲმე,; რომელი გზასა ზედა More…
ჩხრეკა: =„ურიდად ს ძ ე ბ ნ ი დ ე ს“ ვრდ. 92,15; „ძ ე ბ ნ ა ქრისტემან მან ბეჭედი იგი და არა პოვა“ H—341,26. „ვირთა ძებნასა“ O, I მფ. 10,14. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის More…
ჯვარი ქრისტესი: =„მისცეს... ძ ე ლ ი ს ა ც ხ ო რ ე ბ ი ს ა ნაწილი ვეცხლისა ბუდითა“ ი.-ე. 22,24. See also: კარვის-ძელ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; More…
ფიცრით შემოკრული: =„ტაძარი იგი და მახლობელი მისი ძ ე ლ ი თ-რ ჩ უ ნ ვ ი ლ გარემო“ О, ეზეკ. 41,16. See also: რჩუნვა, რჩულვა: =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; More…
milvus, milvius: =„არა შჭამოთ, რამეთუ საძაგელ არს... ძ ე რ ქ ო რ ი და მსგავსი მისი“ ლევიტ. 14,14, See also: ქორ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; More…
See also: ვეცხლმოძერწულ-ი, ოქროშეძერწულ-ი, შეძერწვა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page