А Б В Г Д Е Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
ДЁ ДА ДВ ДЕ ДЖ ДИ ДЛ ДН ДО ДР ДУ ДЫ ДЬ ДЮ ДЯ
ДИА ДИВ ДИД ДИЕ ДИЗ ДИК ДИЛ ДИН ДИО ДИП ДИР ДИС ДИТ ДИФ ДИЧ ДИЭ
selected terms: 4 page 1 of 1
Дичать
дичаю, дичает უსრ. გაველურობა (ველურდება), გაგარეულება, გატყიურება, გაქსუება.
Дичиться
дичусь, дичится უსრ. кого чего უხცოობა (უცხოობს), მორიდება (ერიდება), ხალხს გაურბის, არავის არ ეკარება.
Дичок
მ. ბოტ. ტყიურა, ველური საძირე: =яблоня-д. ტყიურა ვაშლის ხე.
Дичь
მ. 1.გარეული ფრინველი; ნადირი. 2.ნანადირევი; გარეული ფრინველების ხორცი. 3.გადატ. საუბ. სისულელე, აბდაუბდა: 4.საუბ. მიყრუებული ადგილი: =3.пороть д. სისულელის ჩმახვა. 4.зашли в More…
რუსულ–ქართული ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9