ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginრუსულ–ქართული ლექსიკონი
А Б В Г Д Е Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
РЁ РА РВ РД РЕ РЖ РИ РО РТ РУ РЫ РЬ РЮ РЯ
РЫБ РЫВ РЫГ РЫД РЫЖ РЫК РЫЛ РЫН РЫС РЫТ РЫХ РЫЦ РЫЧ
selected terms: 5
 
 page 1 of 1
Рыхлеть,
рыхлею, рыхлеет უსრ. 1.[გა]ფხვიერება (ფხვიერდება), გაფაშრება: 2.გადატ. საუბ. გასივება, გასუქება, გათქვირება. =1.земля р-ет მიწა ფაშრდება, ფხვიერდება.
Рыхлитель
მ. სპეც.საფხვიერებელი (ნიადაგისა).
Рыхлить,
рыхлю, рыхлит უსრ. что გაფხვიერება (აფხვიერებს),გაფაშრება: =р. землю მიწის გაფხვიერება.
Рыхлость
მდ. სიფხვიერე, სიფაშრე: =р. почвы ნიადაგის სიფხვიერე.
Рыхлый,
рыхлая, рыхлое 1.ფხვიერი, ფაშარი, ფატარი: 2.გადატ. საუბ. გასივებული, გასუქებული, გათქვირებული. =1.р-а земля ფხვიერი მიწა.
რუსულ–ქართული ლექსიკონი
ლექსიკონები
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9