Etym. ლათ. prudentia (სიტყვიდან prudens „კეთილგონიერი“, „წინდახედული“) ერთ-ერთი ოთხ ძირითად სათნოებათაგან, რომელიც პრაქტიკულ გონებას ყოველგვარ ვითარებაში ჭეშმარიტი სიკეთის ამოცნობისა და მის შესასრულებლად სათანადო საშუალებათა ამორჩევისათვის განაწყობს. წმიდა თომა აკვინელი განმარტავს, რომ კეთილგონიერება არის „ქმედების მართებული ფორმა“ (შდრ. CCC, 1806).
Source: პეტროზილო, პიერო. ქრისტიანობის ლექსიკონი/პიერო პეტროზილო; [იტალ. თარგმნა მარიკა სააკაშვილმა; რედ. მერაბ ღაღანიძე; სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტი, ქრისტ. თეოლოგიისა და კულტ. ცენტრი]. - თბ.: სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტის გამოც., 2011. - 434გვ.; 24სმ.. - ყდაზე: ბერნარდო დადი „ნეტარი ქალწული მარიამის გვირგვინით შემკობა“. - ISBN: 978-9941-0-3408-4