Etym. ლათ. Sensus fidei „რწმენის არსი“ It. Sensus fidei (o fidelium) აღნიშნავს ინტიუციის ერთგვარ სახეს, რომელიც არ არის დაკავშირებული თეორიულ-რაციონალურ მსჯელობასთან და უფრო ინსტინქტურია (თუმცა არ არის მოკლებული რაციონალურობას), რომლის მეშვეობითაც სული წმიდის თანასწრება ამდიდრებს ეკლესიას და ცალკეულ მორწმუნეებს სარწმუნოების ჭეშმარიტებათა შეცნობის გზაზე. მას ავთენტიკურად განმარტავს ეკლესიის მოძღვრება, რომელიც, ამავე დროს, ერთგვარად თავად ეყრდნობა მას. მისი გამოხატვის ფორმები შეიძლება იყოს სხვადასხვა სახის დოკუმენტი (ნაწერები, ლიტურგია და სხვ.), რომლებიც იძენენ locus theologicus-ის ღირებულებას.
Source: პეტროზილო, პიერო. ქრისტიანობის ლექსიკონი/პიერო პეტროზილო; [იტალ. თარგმნა მარიკა სააკაშვილმა; რედ. მერაბ ღაღანიძე; სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტი, ქრისტ. თეოლოგიისა და კულტ. ცენტრი]. - თბ.: სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტის გამოც., 2011. - 434გვ.; 24სმ.. - ყდაზე: ბერნარდო დადი „ნეტარი ქალწული მარიამის გვირგვინით შემკობა“. - ISBN: 978-9941-0-3408-4