ყურება

1. ხედვა, დანახვა. მაგრამ ამასთან: დალოდება, დაცვა.
    

   „რაღას უყურამ, დროზე წადი“.

   „იმას სადამდე’ნა უყურო, რაც უყურე ისიც მეყოფა, წავალ ახლა“.

2. ვინმეს ნათქვამის მოსმენა, შეგონება.
    

   „იმამ რო უთხრა იმას უყურამს ეგეც“.

   „ყველას სიტვას ნუ უყურამ, შენ შენი’ნა იცოდე“.

   See also: დაყურება
3. თვალყურის დევნება, ყურადღების მიქცევა.
    

   „ცოტა ხან ამ ბავშ უყურე, არ გადმოვარდეს, მე მალე მოვალ“.

   „კარქა უყურე, აქ სადმე არ იყოს და არ გაგასწროს“.

   See also: ყურის გდება, ყურომს
   Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.