1. მე-18 ს.-ის მეორე ნახევარში: ლიტერატურული მიმართულება, რომლისთვისაც დამახასიათებელია განსაკუთრებული ინტერესი ადამიანის შინაგანი სამყაროსადმი, ბუნებისადმი, სინამდვილის იდეალიზაცია და გადაჭარბებული გრძნობიერება მის გამოხატვაში.
2. გადაჭარბებული გულჩვილობა, ზედმეტი გრძნობიერება.
Source: ჭაბაშვილი, მიხეილ, უცხო სიტყვათა ლექსიკონი / შეადგინა [და წინასიტყვ. დაურთო] მიხეილ ჭაბაშვილმა. - მე-3 შესწ. და შევს. გამოც.. - თბ. : განათლება, 1989. - 600გვ. ; 16სმ.. - სახელთა საძიებელი: გვ. 63-68. - 5მ., 10000ც.[MFN: 2749]