ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginმეგრულ-ქართული ლექსიკონი
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჲ ჸ 
ბ- ბა ბე ბზ ბი ბლ ბო ბჟ ბრ ბს ბუ ბღ ბშ ბძ ბჷ
ბა ბაბ ბაგ ბად ბაზ ბათ ბაი ბაკ ბალ ბამ ბან ბაჟ ბარ ბას ბატ ბაქ ბაღ ბაყ ბაშ ბაჩ ბაც ბაძ ბაწ ბაჭ ბახ ბაჯ ბაჲ ბაჸ
Suggest a term Print version

ბადუა (ბადუას)

გურ. ბადუნი უშნოდ, უაზროდ სიარული (გ. შარაშ.).
სახელი ობადანს ზმნისა
უძალო, ღონემიხდილი სიარული; შეუძლებლობით ნელი და ზანტი სიარული
 
ნაბეტანი დიირჩინუ დო ძიუთ გიაბადანს - ნამეტანი დაბერდა და ძლივს დადის. მეურს შარასინი, მიობადანს - რომ მიდის გზაზე, უილაჯოდ მიდის.
See also: ბანდალი (ბანდალ/რს)
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9