ბარდღუა (ბარდღუას)

1. სახელი ობარდღანს ზმნისა
   ბორდღვა, ფორთხვა, ძლივს სიარული
    

   მევოჯინიო, ამარეშეს ვამაბარდღანსო ჩქიმი თოლიშ სინათე - რომ შევხედე, აგერ არ მოფორთხავს ჩემი თვალის სინათლე. მეურს, მიობარდღანს ჸუდეშა - მიდის, მიბორდღავს სახლში. ობარდღანს (ობარდღუუ იფორთხა, უბარდღინუ უფორთხავს, უბორდღავს; ნობარდღინუე(ნ) ბორდღავდა, ფორთხავდა თურმე) გრდუვ. ვნებ. წაბორდღდება, ბორდღვით წავა.

   See also: ბარდღინი (ბარდღინს), ბორდღუა (ბორდღუას), ბერდღუა (ბერდღუას)
2. პარტყუნი; სუსტი, უძლური გარტყმა; არამყარად რისამე გაკეთება
    

   ქობარდღუ მუდგა რდუნი ღვანწკის - წაუპარტყუნა რაღაც იყო ლოყაზე. ქიმკურინუდუ გიტარაშა დო მიკიბარდღუდუ - მიმდგარიყო გიტარას და უპარტყუნებდა. უბარდღუანს (უბარდღუუ უპარტყუნა, უბარდღუაფუ უპარტყუნებია, ნობარდღუაფუე(ნ) უპარტყუნებდა თურმე) გრდუვ. სასხ. ქც. უპარტყუნებს.

   See also: პარტყაფი (პარტყაფის), ფართხაფი (ფართხაფის)
   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..