გვალა (გვალას)

1. მთა
    

   გინიილჷ ართი გვალა: ი. ყიფშ., გვ. 74 - გადავიდა ერთი მთა. ვარა გვალას ოკო ონჭჷდე, ვარა ზღვას - ან მთას უნდა სწვდებოდე ან ზღვას. ინტჷ კჷნი თი გვალაშა: ი. ყიფშ., გვ. 61 - გაიქცა ისევ იმ მთაში. გვალეფიშე ხობწყარი მიშხუმინ ქჷრიცალო - მთებიდან ხობისწყალი მოშხუის ქორივით. შდრ. ტოპონ. ჩეგვალა//ჩეგოლა თეთრი მთა. გვალაშ ბაღ-მარანი - თხა; გვალაშ ბორკი - მთის ძირი; გვალაში კართე - მთის კალთა; გვალაში კიზი - მთის კოვზი (ხისაა); გვალაში ქვინჯი - მთის ძირი; გვალაში ჩიტი - მთის ჩიტი.

   See also: გვალობუა (გვალობუას), გოლა (გოლას)
2. adv.
   გვალას
   მთლად
    

   გვალა უკანასკნელი გაჭირება მიღუ ასე: მ. ხუბ., გვ. 110 - მთლად უკანასკნელი გაჭირვება მაქვს ახლა. გვალა ართო ზმნზ. მთლიანად (მთლად ერთად).

   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..