ჟაჟუა (ჟაჟუას)

1. სახელი ჟაჟუნს ზმნისა

   არამჭრელი რითიმე ჭრა

   ; .
   See also: ჟაჟაფ-ი (ჟაჟაფის), ჟეჟუა (ჟეჟუას)
2. ჟეჟვა, ბეჟვა,მაგრად ცემა
    

   ვოურჩქილუნი, ჟაჟუა გეჲშუჭარუ დო დოჟაჟუ მანგარას

   რომ არ უსმინა, ჟეჟვა გამოუწერა და დაჟეჟა მაგრად.

   ჟაჟუნს (დოჟაჟუ

   დაჟეჟა

   დუუჟაჟუ

   დაუჟეჟავს

   დონოჟაჟუე(ნ)

   დაჟეჟავდა თურმე) გრდმ. ჟეჟავს; სცემს (მაგრად).

   იჟაჟუუ(ნ) (დიიჟაჟუუ(ნ)

   დაიჟეჟება

   დიიჟაჟუ

   დაიჟეჟა

   დოჟაჟე{ლ/რე}(ნ)

   დაჟეჟილა

   დონოჟაჟუე(ნ)

   დაჟეჟავდა თურმე) გრდუვ. ვნებ. იჟეჟება.

   იჟაჟე(ნ) (იჟაჟუ

   შესაძლებელი გახდა {და}ჟეჟვა,) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. ჟეჟუნს ზმნისა - შეიძლება {და}იჟეჟოს.

   აჟაჟე(ნ) (აჟაჟუ

   შეძლო ეჟეჟა

   დონოჟაჟუე(ნ)

   შესძლებია დაეჟეჟა) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. უჟაჟუნს ზმნისაშეუძლია {და}ჟეჟოს.

   ოჟაჟაფუანს (ოჟაჟაფუუ

   აჟეჟვინა

   უჟაჟაფუაფუ

   უჟეჟვინებია

   ნოჟაჟაფუე(ნ)

   აჟეჟვინებდა თურმე) კაუზ. ჟაჟუნს ზმნისა -აჟეჟვინებს.

   მაჟაჟალი

   მიმღ. მოქმ. {და}მჟეჟავი.

   ოჟაჟალი

   მიმღ. ვნებ. მყ. {და}საჟეჟ{ავ}ი.

   ჟაჟილი

   მიმღ. ვნებ. წარს. დაჟეჟილი.

   ნაჟაჟა

   მიმღ. ვნებ. წარს. {და}ნაჟეჟი.

   ნაჟაჟუერი

   მიმღ. ვნებ. წარს. {და}ჟეჟვის საფასური.

   {უდ}უჟაჟუ

   მიმღ. უარყ. დაუჟეჟავი.

   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..