ინსტიტუციური დისკრიმინაცია

იგულისხმება ისეთი პოლიტიკა, კანონები და ჩვეულებები, რომლებიც იწვევენ სისტემატურ უთანასწორობასა და დისკრიმინაციას საზოგადოებაში, ორგანიზაციასა თუ დაწესებულებაში. ამის მიუხედავად, პოზიტიური მოქმედების საკითხი გარკვეულ პრობლემებთან არის დაკავშირებული იმ თვალსაზრისით, რომ იგი ფაქტობრივად ერთი ჯგუფის გამორჩევას ნიშნავს წარსული უთანასწორობის კომპენსირების მიზნით. ამის მაგალითია გარკვეული ჯგუფებისთვის - მდედრობითი სქესის წარმომადგენლებისათვის, ეთნიკური უმცირესობებისათვის - ფუნდამენტური თავისუფლებებით სარგებლობის თანაბარი შესაძლებლობების უზრუნველყოფა, განსაკუთრებით განათლებისა და დასაქმების სფეროებში. ამ სახის გამორჩეული დამოკიდებულება მხოლოდ მაშინ არ ჩაითვლება დისკრიმინაციად, თუ ის სამართლიანი და გონივრულია, არ იწვევს ადამიანის უფლებებითა და თავისუფლებებით თანასწორ საფუძველზე სარგებლობის უფლების გაუქმებას ან დარღვევას და ემსახურება: