«ამაღლება», გაამაყება, გაამპარტავნება:
- „ანუმცა მეტად ა ღ ზ უ ა ვ ა და მერმე ქუეყანად დააკუეთა“ զ,–„ანუ მეტად ა ღ ა მ ა ღ ლ ა და მერმე ქუეყანად დააკუეთა“
- Շ, ბალ. 68,6; „ამასცა ზედა კუალად აღლაღნების და ა ღ ზ უ ა ვ ნ ე ბ ი ს უბადრუკი იგი“ მ. ცხ. 18r.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.