«აღძრვა», «აღმრღუევა», აღელვება, აღშფოთება:
- „ზღუაჲ იგი ძლიერთა ქართაგან ა ღ ი რ ღ ო დ ა C, – „ზღუაჲ იგი ქარისაგან დიდისა ა ღ ი ძ რ ვ ო დ ა“ DE, ი. 6,18; „რაჟამს წყალი
- ესე ა ღ ი რ ღ უ ე ს“ DE, – „რაჟამს წყალი ესე ა ღ ი მ რ ღ უ ე ს“ C, ი. 5,7. „ვერ ვიკადრე... ეგემლევანისა მის ერისა ა ღ რ ღ უ ე ვ ა დ“
- პოვნ. სტეფ. 662,17. „მძლავრებისა და ა ღ რ ღ უ ე ვ ა თ ა გ ა ნ... მიევედრნიან უფალსა“ იპ. რომ,-კურთხ. მოს. 176,3.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.