
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

ბრკოლა

«ბრკომა», «ბორკილი», საფრხე, საკვრელი:

„იჴსენ... ფერჴნი ჩემნი ბ რ კ ო ლ ი ს ა გ ა ნ“ გ, — „იჴსენ... ფერჴნი ჩემნი ბ რ კ ო ლ ი ს ა გა ნ“ Շ, ფს. 55,14;
„დაამდაბლნეს ბ რ კ ო ლ ი თ ა (ბ ო რ კ ი ლ ი თ ა - გ) ფერჴნი მისნი“ ფს. 104,18; „კელობად იწყო დავით და
ბ რ კ ო ლ ა დ (ბ რ კ ო მ ა დ M)“ O, I მფ. 17,39.

Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.