გამოხატვა

1. დახატვა, გამოსახვა, მოხაზვა, «გამოთლა»:
    

   „ვიდრემდე გ ა მ ო ი ხ ა ტ ო ს ქრისტე თქუენ შორის“ გალატ. 4,19; „გა მ ო უ ხ ა ტ ო მათ სახლი“ ეზეკ. 43,11;

   „რაჲსა ესრჱთ უშუერად გ ა მ ო ხ ატ ე თ აპოლონი“ ფლკტ. 151,4; „რომელნიმე ფიცართა გ ა მ ო ჰ ხ ა ტ ვ ე ნ“ მრთ, S,

   ბას. კეს.-40 სბსტ. 116,1.

2. ნახატი, სურათი; დახამხამება:
    

   „გ ა მ ო ხ ა ტ ვ ა ჲ იგი სახლისაჲ მის თხემსა ზედა მის მთისასა“ ეზეკ. 43, 11; „უჩუენნა მას ყოველნი სუფევანი სოფლისანი

   და გ ა მ ო ხ ა ტ ვ ი თ ა ჟამისაჲთა“ ლ. 4,5. იხ. ხატვა; გამომხატვარი, მოხატული.

   See also: გამომხატვარ-ი
   Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.