«განყრა», «გამოყრა»:
- „გ ა ნ ვ ბ ე რ ტ ყ ნ ე“ G, — „გ ა ნ ვ ი ყ ა რ ნ ე მტერნი ჩემნი“ M, მსჯ. 16,20; „ტრედი... გ ა ნ ი ბ ე რ ტ ყ ს ფრთეთა თჳსთა“
- მ. ცხ. 453 v; „კუერთხითა გ ა ნ ი ბ ე რ ტ ყ ე ბ ი ს სონიჯი“ pb.,— კუერთხითა გ ა მ ო ი ყ ა რ ე ბ ის გულის-სარეველი“ O, ეს. 28,27.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.