გარეთ, შორს:
- „არა თუ მოყუასსა მას თჳსსა გ ა ნ მ ა რ თ გაუტევებდა“ მრთ. S, ი. ოქრ.-მარხ. და იონ. 105,3; „მართალთაგან ესე ყოველი
- გ ა მ ა რ თ განივლტინ“ ზირ. 23,16.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.