
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

განჴდა

«განძება», «განსხმა», «განვლინება», «განთქუმა», გაძევება, «განდევნა», გახდა:

„ვერ უძლეთ მას გ ა ნ ჴ დ ა დ“ C, – „ვერ შეუძლეთ მას გ ა ნ ძ ე ბ ა დ“ DE, მრ. 9,28; „კრებულით მათით გ ა ნ გ ჴ ა დ ნ ე ნ
თქუენ“ C, – „კრებულისაგან გ ა ნ გ ა ს ხ ნ ე ნ თქუენ“ DE, ი.16,2; „გ ა ნ ჴ ა დ ა უფალმან ამორრეველი“ O, – „გ ა ნ ა ს ხ ნ ა
უფალმან ამორეველნი“ M, ისუ ნ. 24,18; „მღდელმან მან... გ ა ნ ჴ ა დ ო ს გარე“ pb.,– „მღდელმან არა გა ნ ა ვ ლ ი ნ ო ს იგი“
G, ლევიტ. 13,11; „გ ა ნ ჴ ა დ ო ნ სახელი თქუენი“ C, – „გ ა ნ თ ქ უ ა ნ სახელი თქუენი“ DE, ლ. 6,22; „გ ა ნ ჴ ა დ ე თ ბნელსა
მას“ მთ. 25,30; „გ ა ნ ჴ ა დ ე კრებულისაგან ბილწი“ O, – „გ ა ნ ს დ ე ვ ნ ე კრებულისაგან წარმწყმედელი“ pb., იგ. სოლ. 22,10.

Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.